आजवर भेटी दिलेले प्रेक्षक

Showing posts with label निसर्ग कविता. Show all posts
Showing posts with label निसर्ग कविता. Show all posts

स्मरणोदक...


असं म्हणतात की पाणी आठवणी जपुन ठेवतं...

कधीकाळी त्या खळाळणाऱ्या ओढ्याकाठी आपण घालवलेले ते क्षण;
नाना विषयांवर आपण मारलेल्या गप्पा,
अगदी गावातल्या त्या अल्लड प्रेमीयुगुलां पासून ते ऍलॉनच्या स्पेस-एक्सच्या मिशन पर्यंत...
मिश्कीलपणे एकमेकांना विचारलेले प्रश्न;
आणि तेवढ्याच खट्याळपणे दिलेली उत्तरे अन् अगदी निरागसपणे एकमेकांना दिलेली अतूट वचने...

त्याच आठवणी ओढ्यासोबत पुढे वाहत वाहत नदीला जाऊन मिळाल्या असतील,
आणि नदी पुढे जाऊन समुद्राला...
नंतरच्या असह्य उन्हाळ्यात त्याच आठवणी बाष्पीभूत होऊन;
हळूवारपणे तरंगत आकाशाला भिडल्या असतील...
अन् पुढे मोसमी वाऱ्याच्या थंडाव्याने त्यांना पुन्हा द्रवरुप प्रदान केले असेल...
त्याच वाहणाऱ्या वाऱ्यासोबत प्रवास करत करत हे गच्च भरलेले ढग आज माझ्या दाराशी येऊन रीते होत आहेत... आणि मी मात्र अगदी तुडुंब भरून गेलो आहे...
इथुन पुढे त्यांना ना प्रवाहीत होण्यास जागा आहे ना रिते होण्यास तु...
या जलचक्राप्रमाणे हे आठवणींच चक्रही असंच फिरत राहील हळुहळू
आणि इथेच निर्माण होईल एक विशालकाय जलाशय...

अन् मीही एखाद्या गोतेखोरा प्रमाणे एकटाच या अथांग सरोवरात शोधत राहीन तुझ्या आठवणीचा एक एक मोती....

असं म्हणतात की पाणी आठवणी जपुन ठेवतं...

-कवी-

-प्रदिप काळे

--------------------

व्हिडीओ सादरीकरण - 

प्रदिप काळे

Insta ID - @pradipkale1996 & @_mukt_kalandar_

---------------------

All Rights reserved.©

muktkalandar.blogspot.com वरील सर्व हक्क राखिव आहेत.©

या ब्लॉगवरील कोणतेही लेखन अथवा लेखनाचा भाग इतरत्र प्रकाशित करण्यापुर्वी लेखकाची परवानगी आवश्यक आहे.

पहाट धुके

या अनुदीनी(Blog) वरती ही पहिलीच कविता आहे. यामध्ये वेगवेगळे रंग उधळणार्या निसर्गाच्या एका रुपाचे वर्णन आहे. अशी रम्य पहाट पुर्वी खुपवेळा अनुभवली, आणि अशाच एका पहाटे सुचलेली ही कविता.
       सुर्योदयाची वेळ होत आली आहे अंधुकसा प्रकाश आहे आणि सगळीकडे धुक्याची चादर पसरली आहे, खरच किती विलोभनीय दृश्य असतं ते.असे वाटते की तो क्षण तिथेच थांबावा. थोडे अतिशयोक्ती वाटत असेल पण मला नेहमी असे वाटत आले आहे की, निसर्ग वर्णना मध्ये कधी अतिशयोक्ती होत नाही कारण त्याची किमयाच अशी असते की बोलण्यासाठी शब्दच सुचत नाहीत तर मग अतिशयोक्ती कुठुन करणार.
     तर असो, वरती सांगितले तसे किमयागार असलेल्या निसर्गातील एका दृश्याचे हे वर्णन आहे. हि कविता या पुर्वी मिसळपाव.काॅम या संकेतस्थळा वरती प्रकाशित झाली आहे.

          पहाट धुके

हिवाळ्यातील रम्य पहाट
धुक्यात हरवली वाट.
धुकेच जणु हे मेघ उतरले
पाहण्या सौंदर्याचा थाट.

सजली धरा ही सौंदर्याने
भुलले त्यासी धुके जणु हे
सापडेना धुक्याचा काठ
धुक्यात हरवली वाट.

हिरवळीस हे भुलले धुके
परतुनी जाण्या विसरले ते
सापडेना त्याला घाट
धुक्यात हरवली वाट.

सुर्यकिरण हे येता तेथे
भानावरती आले धुके
चालले सोडुन सौंदर्याशी गाठ
धुक्यात हरवली वाट.

   -प्रदिप काळे.

__________________________________________________________
All Rights reserved.©
muktkalandar.blogspot.com वरील सर्व हक्क राखिव आहेत.©
या ब्लॉगवरील कोणतेही लेखन अथवा लेखनाचा भाग इतरत्र प्रकाशित करण्यापुर्वी लेखकाची परवानगी आवश्यक आहे.

वैशिष्ट्यीकृत पोस्ट

सहदेव-भाडळी : शकुनांचा अद्भुत वारसा

( डिस्क्लेमर  : प्रस्तुत लेखाचा उद्देश हा समाजामध्ये कोणत्याही प्रकारची अंधश्रध्दा पसरवण्याचा वा कुणाच्याही भावना दुखविण्याचा नाहीये. त्या...

Copyright©

All Rights reserved.©
muktkalandar.blogspot.com वरील सर्व हक्क राखिव आहेत.©
या ब्लॉगवरील कोणतेही लेखन अथवा लेखनाचा भाग इतरत्र प्रकाशित करण्यापुर्वी लेखकाची परवानगी आवश्यक आहे.


Copyrighted.com Registered & Protected