या अनुदीनी(Blog) वरती ही पहिलीच कविता आहे. यामध्ये वेगवेगळे रंग उधळणार्या निसर्गाच्या एका रुपाचे वर्णन आहे. अशी रम्य पहाट पुर्वी खुपवेळा अनुभवली, आणि अशाच एका पहाटे सुचलेली ही कविता.
सुर्योदयाची वेळ होत आली आहे अंधुकसा प्रकाश आहे आणि सगळीकडे धुक्याची चादर पसरली आहे, खरच किती विलोभनीय दृश्य असतं ते.असे वाटते की तो क्षण तिथेच थांबावा. थोडे अतिशयोक्ती वाटत असेल पण मला नेहमी असे वाटत आले आहे की, निसर्ग वर्णना मध्ये कधी अतिशयोक्ती होत नाही कारण त्याची किमयाच अशी असते की बोलण्यासाठी शब्दच सुचत नाहीत तर मग अतिशयोक्ती कुठुन करणार.
तर असो, वरती सांगितले तसे किमयागार असलेल्या निसर्गातील एका दृश्याचे हे वर्णन आहे. हि कविता या पुर्वी मिसळपाव.काॅम या संकेतस्थळा वरती प्रकाशित झाली आहे.
सुर्योदयाची वेळ होत आली आहे अंधुकसा प्रकाश आहे आणि सगळीकडे धुक्याची चादर पसरली आहे, खरच किती विलोभनीय दृश्य असतं ते.असे वाटते की तो क्षण तिथेच थांबावा. थोडे अतिशयोक्ती वाटत असेल पण मला नेहमी असे वाटत आले आहे की, निसर्ग वर्णना मध्ये कधी अतिशयोक्ती होत नाही कारण त्याची किमयाच अशी असते की बोलण्यासाठी शब्दच सुचत नाहीत तर मग अतिशयोक्ती कुठुन करणार.
तर असो, वरती सांगितले तसे किमयागार असलेल्या निसर्गातील एका दृश्याचे हे वर्णन आहे. हि कविता या पुर्वी मिसळपाव.काॅम या संकेतस्थळा वरती प्रकाशित झाली आहे.
पहाट धुके
हिवाळ्यातील रम्य पहाट
धुक्यात हरवली वाट.
धुकेच जणु हे मेघ उतरले
पाहण्या सौंदर्याचा थाट.
सजली धरा ही सौंदर्याने
भुलले त्यासी धुके जणु हे
सापडेना धुक्याचा काठ
धुक्यात हरवली वाट.
हिरवळीस हे भुलले धुके
परतुनी जाण्या विसरले ते
सापडेना त्याला घाट
धुक्यात हरवली वाट.
सुर्यकिरण हे येता तेथे
भानावरती आले धुके
चालले सोडुन सौंदर्याशी गाठ
धुक्यात हरवली वाट.
-प्रदिप काळे.
__________________________________________________________
All Rights reserved.©
muktkalandar.blogspot.com वरील सर्व हक्क राखिव आहेत.©
या ब्लॉगवरील कोणतेही लेखन अथवा लेखनाचा भाग इतरत्र प्रकाशित करण्यापुर्वी लेखकाची परवानगी आवश्यक आहे.
muktkalandar.blogspot.com वरील सर्व हक्क राखिव आहेत.©
या ब्लॉगवरील कोणतेही लेखन अथवा लेखनाचा भाग इतरत्र प्रकाशित करण्यापुर्वी लेखकाची परवानगी आवश्यक आहे.