मुक्त कलंदर: शांत समय

शांत समय अन् एकांत किनारा, हेच माझे सोबती

न लगे मग दुजे कुणी, न प्रेयसी न कुठली नाती

धीर गंभीर स्वरांमधुनी तो, गुज सांगे मज कानी

अन् प्रत्युत्तरामधे घेऊन जाई,

माझ्या कविता आणिक गाणी

शांततेच्या गुढ उदरी दिसे, निशब्द मनाची वाट

उलगडी ती मज समोरी, गत आठवणींचा पट

ध्यानस्त बैसले मन, ध्यानस्त तो काळ

पण कळले नाही मजला, कशी गेली अत्तरासम वेळ

दिस सरला, वेळ सरली ; सुर्य अस्तासी निघाला

अस्त त्याचा तो इथला, पण जन्म असे तो पलिकडला

असेच सारे विचार छळती, आज का हे मज एकांती

बुडुन जातो सुर्यासह मी, पुन्हा उगवण्या नवीन जगती

____________________________________________________________

मुक्त कलंदर